Green Book: een must see movie

Green Book is een mooie, feelgood film waarin beladen thema’s verpakt zijn in een geromantiseerd geheel. Mahershala Ali (Moonlight, Luke Cage) zet een geloofwaardige rol neer als dr. Don Shirley, een bekende Amerikaanse pianist uit de jaren ’60.

De regisseur Peter Farrelly vertelt op een luchtige wijze, die doet denken aan The Help, het waargebeurde verhaal over een beginnende vriendschap tussen twee mannen in het gesegregeerde Verenigde Staten van de jaren ’60. De film dankt zijn titel aan The Negro Motorist Green Book;. Het groene boekje dat Afro Amerikanen vertelde waar ze veilig konden stoppen voor een hapje of overnachting in een motel in de zuidelijke staten (the Dirty South) van de VS.

Tony (Viggo Mortenso van o.a. Captain Fantastic, Lord of the Rings) ontmoet dr. Don Shirley wanneer hij solliciteert naar een baan als persoonlijk chauffeur van dr. Don. Tony, is een uitsmijter in een club in New York die weet hoe hij moet overleven. Hij is streetwise en niet bang om zijn handen te gebruiken. Al snel zie je dat hij altijd wel op zijn pootjes terecht komt.

Dr. Don is een geleerd man, hij spreekt o.a. vele talen vloeiend en is afgestudeerd in klassieke muziek. Hij is weliswaar Tony’s baas in de film, heeft korte lijnen met de president en spreekt beter Engels dan de meeste Amerikanen; dat zegt echter niets over de hoeveelheid macht die hij heeft in het dagelijks leven.

Tijdens de film worden wij een aantal keren geconfronteerd met de harde werkelijkheid van toen. Het maakt niet uit wat Don in zijn CV heeft staan en hoeveel dollars hij verdient, hij blijft in een zeer kwetsbare afhankelijke positie ten opzichte van Tony die dankzij zijn skills en (gebrek aan) melanine in staat is meer voor elkaar te krijgen. Het siert dr. Don dat hij ondanks zijn kwetsbaarheid de Dirty South trotseert en probeert te laten zien dat talent voor (klassieke) muziek geen kleur kent.

Green Book doet mij denken aan die momenten waarop je merkt dat mensen hun oordeel over jou al klaar hebben voordat je jouw mond hebt opengedaan en waarin je jezelf herhaaldelijk moet bewijzen omdat het onmogelijk is dat JIJ die functie bekleedt. En meer nog, wat het met je eigen identiteit doet wanneer je het probeert te maken in een onveilige omgeving. In hoeverre pas je jezelf aan en ben je bereid jezelf te verliezen om ‘gezien’ te worden door de meerderheid? Dr. Don worstelt hiermee en die worsteling, of eigenlijk groei, wordt op een prachtige manier vertaald in de muziek die hij speelt.

Green Book is wat mij betreft een must see movie. Het waargebeurde karakter van de film maakt dat ik ook weer wat heb kunnen leren. Eerlijk is eerlijk, ik had nog nooit van dr. Don Shirley gehoord maar ben tijdens de film wel fan geworden!