Opvoeden, de moeiljkste job op aarde

Blogger: Oglaya Woerdings

Ik heb het mijn moeder zo vaak horen zeggen: ‘opvoeden is niet makkelijk hoor’ en ik moet haar gelijk geven. Er zijn niet voor niets honderden boeken hierover geschreven. Tijdens mijn studie ontwikkelingspsychologie zijn er veel theorieën de revue gepasseerd over opvoeden. Inmiddels weet ik dat wat in theorie zo makkelijk lijkt, in de praktijk vele malen moeilijker is.

Neem bijvoorbeeld gezin X:
Bij de geboorte van het eerste kind beginnen ze vol goede moed aan de opvoeding. Deze dochter is lief, meegaand, doet het goed op school en houdt zich keurig aan de regels. Het opvoeden valt reuze mee en het gezin denkt: ‘waar hebben al die mensen het toch over dat opvoeden lastig is’? Daarna wordt na enkele jaren de tweede dochter geboren. Dit meisje blijkt uit totaal ander hout gesneden te zijn. Ze is temperamentvoller, ondeugend en kijkt altijd even hoe ver ze kan gaan. De eerder opgedane opvoedvaardigheden blijken niet meer te werken. Dit geeft het gezin stress!!!! Het gezin past zich geleidelijk aan en gaat op zoek naar andere manieren om deze dochter op te voeden met de hoop hetzelfde te bereiken als bij dochter nummer 1. Helaas, dochter nummer 2 heeft een duidelijke eigen wil en vaart haar eigen koers. Na flink zweten tijdens de puberteit komt het uiteindelijk toch goed. Vele vele jaren later is daar opeens dochter nummer 3. Daar was niet meer op gerekend, maar inmiddels is het gezin zo ervaren dat dit wel goedkomt, denken ze. Jullie raden het al, dochter nummer 3 lijkt helemaal niet op dochter 1 en 2 bij elkaar. Zij is een kind uit een heel ander tijdperk met internet en sociale media. De millennial generatie die er gemakkelijk vanuit gaan dat alles mogelijk is. Deze dromerige en creatieve dochter doet een groot beroep op de flexibiliteit van haar al wat oudere ouders…zucht!

De conclusie is dus dat er niet zoiets is als dé perfecte opvoeding. Er is niet maar 1 handleiding. Elk kind is anders, heeft een eigen temperament en eigen aanleg wat vaardigheden en (intellectuele) mogelijkheden betreft. Opvoeden is dus maatwerk en vraagt om veel inzet, uithoudingsvermogen, flexibiliteit en geduld van ouder(s). Alle ouders die hun stinkende best doen om hun kinderen klaar te stomen tot stabiele volwassenheid verdienen daarom wat mij betreft een lintje!
Zijn er dan toch geen algemene adviezen te geven? Ik vind het heel gewaagd en wil daarom alleen mijn eigen top 3 meedelen op basis van mijn persoonlijke- en werkervaring:
1. Geef veel liefde maar stel ook grenzen aan kinderen.
2. Communiceer met je kinderen: leg uit waarom je doet zoals je doet, luister naar kinderen en stel ze vragen. Ze hebben zelfs als ze klein zijn een eigen stem en zijn een eigen persoon.
3. Zie het kind echt voor wie hij of zij is en accepteer dat! Laat je eigen verwachtingen los over wat je gehoopt of gewenst had dat het kind zou moeten worden.

Mijn naam is Oglaya Woerdings, 46 jaar oud en van beroep (ontwikkelings) psychologe. Ik heb twintig jaar lang gewerkt in het basis- en voortgezet onderwijs als gedragswetenschapper. Daarnaast heb ik altijd met kinderen gewerkt in diverse vrijwilligersbanen. Ik onderzoek graag waarom mensen en in het bijzonder kinderen zich gedragen zoals ze doen. De uitdaging zit voor mij in het op zoek gaan naar wat werkt bij kinderen en ze in hun kracht te zetten.
Vragen of opmerkingen graag versturen naar oglayawoerdings@gmail.com